ΑΡΧΙΚΗ SHOWBIZ Facebook ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΚΡΗΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΤΕΧΝΟΛ

Όλοι αυτοί οι ‘’βολεμένοι’’...!!!!

Φωτογραφία του Labros Liapis.




Ναι, είμαι ένας βολεμένος.

Έχω δουλειά.


Έχω μισθό.


Έχω ασφάλεια.


Μα, για ένα λεπτό.


Αυτό το προνόμιο το έχουν πολλοί εκεί έξω.


Κάτσε να σου εξηγήσω, εν τάχει, τι σημαίνει ‘’βολεμένος’’ στο νοσοκομείο.


Πολλές φορές ξυπνάω από τα ουρλιαχτά αυτόν που πεθάναν στα χεριά μου.
Κάθομαι ξαπλωτός και προσπαθώ να θυμηθώ αν μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι ακόμη.


Αυτό το ‘’και κάτι ακόμη’’ στοιχειώνει γιατρούς και νοσηλευτές όταν έρχεται η στιγμή να σκεπάσουν με το νεκρικό σεντόνι τους αγαπημένους σας.
Μια συνάδελφος νοσηλεύεται με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δεν άντεξε την πίεση του ‘’βολέματος’’.


Μια άλλη έπαθε διάστρεμμα. Στην προσπάθεια της να προλάβει δυο τραυματίες τροχαίου, παραπάτησε και…


Ένας συνάδελφος χειρουργειται αύριο. Είναι τα παράσημα της επίθεσης μεθυσμένων στα ΤΕΠ.


Αυτοί οι ‘’βολεμένοι’’ θα λείψουν κάποιο διάστημα αναγκαστικά.
Σ’ αυτό το σύστημα υγείας που έχει τα νοσοκομεία υποστελεχωμενα, ποιος θα καλύψει τις βάρδιες;


Α, δεν το ήξερες; Ναι. Στα νοσοκομεία κάνουν βάρδιες οι συνάδελφοι. Πρωί, απόγευμα, νύχτα. Ο,τι να ‘ναι. Αρκεί να μην μείνει ακάλυπτο το νοσοκομείο. Γι αυτό όποτε έρχεσαι, πάντα κάποιος είναι εδώ. ‘’Βολεμένος’’ έστω, αλλά είναι εδώ.
Και, κάποιοι ‘’βολεμένοι’’ μπήκαν σ’ αυτή την αίθουσα που βλέπεις.
Ελα πες μου, εύκολο δεν είναι;


Βλέπεις το ποτάμι αίματος; Είναι κάποιου ανθρώπου. Βλέπεις το πεδίο της μάχης; Σε τι διαφέρει από ένα πραγματικό πεδίο μάχης;
Α, ναι. Εμείς είμαστε ‘’βολεμένοι’’. 


Την επόμενη φορά που θα με πεις ‘’βολεμένο’’ θα σε πάρω από το χεράκι και θα σε πάω σε μια τέτοια αίθουσα.


Αλλα θα έχει και τον ασθενή πάνω. Και θα σου φορέσω μάσκα. Να μην μυρίζεις έντονα τον σίδηρο από το αίμα και το κάψιμο της διαθερμίας. Θα σου φορέσω πράσινα να μην γεμίσεις με αίματα τα ρούχα σου. Και θα σε βάλω να βλέπεις μόνο. Να βλέπεις τους ‘’βολεμένους’’ να γλιστράνε μέσα στα αίματα, προσπαθώντας να σώσουν μια ζωή. Έναν άνθρωπο. Μπορεί τον δικό σου.


Μπορείς ακόμα; Μπορείς άπλα να κάτσεις και να κοιτάς; Να μυρίζεις; Να ιδρώνεις; Να κοιτάς γκριμάτσες αγωνιάς; 


Και όλα αυτά να γίνονται γρήγορα. Πολυ γρήγορα. Χάνεται ο άνθρωπος. Μην αγγίξεις κανένα από τα μηχανήματα που βλέπεις. Τα χειρίζονται οι ‘’βολεμένοι’’. Τι λες; Είναι εύκολο; 


Άσε, μην πεις τίποτα. Τα λένε όλα τα γουρλωμένα μάτια σου και η ανάγωγη που σου έρχεται αυθόρμητα στην όψη του αίματος.


Όλοι αυτοί οι ‘’βολεμένοι’’ αύριο θα ξανακάνουν αυτά που είδες. Και μερικές φορές θα χάνουν ζωές. Αλλα τις περισσότερες θα σώζουν ζωές. 


Το μόνο ‘’βόλεμα’’ που βλέπω εγώ είναι ότι είμαστε οι υγιείς εργάτες υγείας που κάθε μέρα κολυμπάμε σε κόκκινες θάλασσες ανθρωπίνου πόνου. 


Δεν θέλω να αναφερθώ για προσωπικό που μολύνθηκε κατά λάθος από μολυσμένη βελόνα ..... από ακτινολόγους που πέθαναν από καρκίνους λόγο της παρατεταμένης έκθεσής σε ακτινοβολία 
και δεν θέλω να επεκταθώ σε περισσότερα γιατί δεν θα καταλάβεις .... 

Και ακριβός επειδή ξέρουμε τι θα πει πονάς, δεν σε παρεξηγούμε.
Ίσως όμως, τώρα που είδες με τα μάτια σου, ίσως λέω, αρχίσεις να αναθεωρείς κάποια πράγματα.


Αν ναι, μοιράσου την εμπειρία.


Αν όχι, αύριο έλα πάλι στην ίδια 
αίθουσα






Δεν υπάρχουν σχόλια: